Marruecos

Vorige week donderdag was ik uitgenodigd door het Franse meisje dat ik had ontmoet, dus ging nadat ik me tent had opgezet richting het stadje Vejer de la Frontera. Zij en haar vriend hebben samen een bar en nog een soort van pub. Dus later gingen we daar heen, en er zaten alleen maar locals. Dus heb toen drie dagen alleen maar Spaans gesproken. Zaterdag eind van de middag smste ik Darcy, het meisje uit Alaska die ik in Cádiz heb ontmoet, om te vragen of ze die avond wat te doen had. Ik ben toen naar Cádiz gereden en zijn samen terug gegaan naar de camping. We gingen langs de bar en de pub van het Franse meisje en haar vriend, en besloten later om nog even een kijkje te nemen in een discotheek in Conil de la Frontera. Ik was de bob dus kon niks drinken. Daarna zijn we terug gegaan naar de camping en hebben we samen in mijn mini tentje geslapen. Het leek ons allebei leuk om naar Marokko te gaan, maar niet alleen. Dus we hadden besloten om samen de volgende dag naar Marokko te gaan. Alleen Darcy was haar paspoort vergeten mee te nemen, dus zijn we eerst terug gegaan naar Cádiz om haar paspoort op te halen, want we hadden van verschillende mensen gehoord dat je die echt nodig hebt, en toen gingen we eindelijk richting Tarifa. We kwamen op zondag middag aan en niks was open. We zijn op een terrasje neergeploft en lekker tapas gegeten. We wilde die avond in een hostel slapen, zodat we normaal eten konden koken. We hebben gekeken naar kaartjes voor de boot naar Marokko, en we zouden de volgende dag, maandag, de boot van 11 uur naar Marokko nemen. Zoals altijd kan ik niet uitslapen dus was al vroeg wakker. Na het ontbijt gingen we dan eindelijk richting de haven. Ik had m’n auto in de straat van het hostel geparkeerd. We moesten door de douane, en ik heb eindelijk m’n eerste stempel in me paspoort gekregen. Ik was nog nooit buiten Europa geweest, dus het was allemaal best wel spannend. We zochten een plek waar we op het dek konden zitten, maar dat was niet toegestaan, dus moesten we binnen zitten. De stoelen waren net zoals in het vliegtuig, en ze vertelde ook wat te doen als de boot zou zinken of we aangevallen zouden worden door piraten (grapje). Het was een beetje bewolkt dus we zagen Marokko niet meteen liggen. Het was maar 35 minuten varen, en toen zagen we eindelijk Marokko. We gingen van boord, en bij de uitgang van de haven kwamen eens tuk of 10 man op ons af om ons een taxi of een gids aan te smeren. We liepen stug door en namen niks aan, want we dachten we kunnen wel lopen naar het trein station. Één van de mannen achtervolgde ons, om toch te proberen om een tour of een gids aan te smeren. Nadat we een paar keer hadden gezegd dat we echt niks wilde ging hij eindelijk weg. Maar toen kwam de volgende. Ze doen alsof ze een praatje met je willen maken, en vertellen je van alles over het land, en hoe we moesten lopen, maar daarna willen ze daar geld voor hebben. De man riep een taxi en zei dat we beter met de taxi naar het treinstation konden gaan. We zeiden tegen mekaar dat we niet meer dan 5 euro voor de taxi gingen betalen. De man zei dat het 5 euro was dus we stapte in de taxi en bedankte de man die de taxi voor ons had geroepen. Maar toen stapte hij ook in de taxi, en we begrepen er niks van, en we wilde eigenlijk dat hij uitstapte. We gaven de chauffeur vijf euro, en toen begon de andere man, dat hij ook wat geld wilde. Dus ik dacht ik geef hem een euro, en Darcy gaf hem ook een euro, hij blij, wij blij, allemaal blij. Maar nee hij wilde ook vijf euro. Nou dat zat er dus niet voor heb in, en we hadden heb al twee euro gegeven voor de hulp die we eigenlijk helemaal niet nodig hadden. Hij bleef door zeuren dat hij vijf euro wilde omdat hij ons had geholpen, en dat we anders nooit zo’n goedkope taxi hadden gevonden. Maar wij hielden voet bij stuk en ik dacht er niet aan om hem meer te gaan geven. De chauffeur en de man begonnen een hevige discussie in het Arabisch, dus we konden het niet volgen. Uiteindelijk vroeg de man nog een keer geld, weer zeiden we nee, en toen stapte hij eindelijk uit de taxi. We wilde richting Marrakech gaan, maar dat zou wel acht uur duren met de trein. Maar we hadden het er allebei voor over, dus gingen een kaartje kopen. In Marokko is het twee uur eerder, dus we namen de trein van 11.35. De vrouw achter de balie wilde ons op de een of andere manier niet helpen, en zei dat er die dag geen treinen meer naar Marrakech gingen. Terwijl er op het bord toch echt stond dat er een trein om 11.35 zou vertrekken. Ik had geen zin om een discussie aan te gaan, dus gingen we naar een balie waar een man achter zat, want we dachten dat een man twee meiden graag zou willen helpen. Gelukkig was hij een stuk aardiger en kochten we de treinkaartjes. Ze waren 205 Dirham, maar we konden ze voor 20 euro krijgen. 1 euro is ongeveer 10,90 Dirham. Ik had op internet gelezen dat je op tijd in de rij moest gaan staan, omdat je ander kan fluiten naar een plekje om te zitten. En omdat we acht uur in de trein zouden moeten gaan zitten, wilde we zeker weten een plekje hebben om te zitten. Het viel mee hoe druk het was, en we zaten in een coupé bij het raam. Eerst alleen, maar toen kwamen er drie Marokkaanse vrouwen geheel gekleed in Marokkaanse kleding ons vergezellen. Bij een volgend station, kwamen er nog twee vrouwen in onze coupé zitten, waardoor hij bijna vol was. Darcy lag inmiddels te slapen, en ik zat lekker naar buiten te kijken, totdat opeens de vrouw die naast mij zat een spastische beweging maakte, en begon te spugen in een plastic zakje. Ze maakte wat rare geluiden waardoor Darcy wakker werd. De volgende halte gingen ze eruit, en het viel me in ene op dat ze het spuugzakje niet meer in haar handen had, en vroeg aan Darcy of zij wist wat er met het zakje was gebeurd. Had de vrouw het onder de stoel gegooid, waardoor wij de rest van de rit met een spuugzakje in de coupé moesten doorbrengen. Geen denken aan dat ik het zou aan raken. Gelukkig had ze het goed dicht geknoopt waardoor het niet lekte. Na vier uur waren we in Rabat, dat is de hoofdstad van Marokko, en besloten we om uit te stappen. Eigenlijk wilde we daar een hotel zoeken, en de volgende dag verder reizen naar Marrakech. Maar het trein kaartje was alleen geldig voor die dag, dus we moesten verder. Het was dit keer lastiger om een zit plaats te vinden, dus eerst zaten we apart, maar later ging de man naast mij weg, en konden we weer naast elkaar zitten. Na weer vier uur in de trein te hebben gezeten, waren we eindelijk in Marrakech. We hadden wat adressen van hostels mee genomen, dus daar wilde we naar op zoek gaan. Maar omdat het twee uur eerder is in Marokko, word het ook twee uur eerder donker, en wilde we eigenlijk niet in het donker door de stad zwerven. We liepen het trein station uit, en daar stond een rij van denk wel 15/20 man die allemaal taxi taxi, cheap hotel, cheap hotel, riepen. We liepen gauw door en één man gaf niet op en die volgde ons, om te vragen of we met de taxi wilde. We lieten hem de adressen zien en hij vertelde dat één van die adressen in een gevaarlijke buurt lagen, en hij wist een goed hotel voor 30 euro. De taxi zou ons maar 4 euro kosten. Tijdens de taxi rit gaf hij ons heel wat tips wat wel, en wat niet te doen. We mochten in donker niet de straat op, we mochten niemand aan kijken, en naar niemand lachen. Het hotel lag vlakbij een plein met veel politie dus daar konden we ’s avonds wel heen. De jongen van het hotel bracht ons naar een restaurant, waar we volgens hem goedkoop konden eten. Je kon uit verschillende menu’s kiezen voor 180 Dirham. We besloten om een menu te delen, want ondanks dat we die dag niet veel hadden gegeten, hadden we allebei niet zo veel honger. Vooraf kregen we zeven schaaltjes met olijven, wortel, courgette, sla, bieten, zwarte olijven en dat andere herinner ik me niet meer. Daarna kregen we een schaal met cous cous en als toetje wat fruit. Maar dat was nogal droog dus dat hebben we niet helemaal opgegeten.

Ik ben nu op een camping, en moet me tent inpakken anders moet ik nog een dag betalen, dus ik ga gauw opzoek naar een nieuwe plek met internet zodat ik de rest van het verhaal af kan maken!

Wordt vervolgd!