Potjes en pannetjes

Het is alweer bijna een week later. Wat gaat de tijd toch snel. Het is nu vrijdag ochtend 11 uur, en zit in me huisje met 11 halfvolle potjes, pannetjes en bakjes met water. Maar daar kom ik later op terug. Zondag middag kwam een meisje van elf jaar weer lessen. Ze moest leren galopperen en dat gaat makkelijker tijdens een buitenrit over een recht stuk. Dus zondag middag rond een uur of één ging ik alvast richting de paarden om ze op te zadelen. Een half uur later kwam het meisje en daarna kwam ook Kim. We namen de paarden via een weggetje mee naar boven, en daar klommen we er op. Als je op een paard zit, zie je meteen alles vanaf een andere kant. Je kan bij iedereen over de schutting kijken, je kan veel verder richting de bergen kijken en je komt bij alle bomen waar het verse fruit in hangt. Er staan hier een heleboel sinaasappel bomen. Helaas is dit nog niet de tijd voor de sinaasappels, dus die konden we nog niet eten. Wel vind ik af en toe een granaat appel en die zijn heerlijk. Na een uurtje gingen we weer terug en ik heb geen idee wat ik altijd in de tussentijd doe, maar ik verveel me nooit. Heb laatst een paadje van stenen gemaakt, zodat als de rivier deze kant op staat, of als het heeft geregend, we niet steeds natte voeten krijgen als we naar de paarden lopen. Ik heb met wat verdwaalde planten een tuintje gemaakt, later leerde ik dus dat het allemaal aloë vera planten waren. Ja dat kende ik alleen maar van de shampoos en de crèmes. De klok was een uur terug, dus het werd ook een uur eerder donker. Duhh dat is bij jullie in Nederland ook het geval. Maar goed, ik moest dus een uur eerder om zes uur in plaats van zeven uur naar de paarden. Daar kwam ik Marly tegen, een meisje die hier ook de winter door brengt en in een caravan woont tegen, en heb ik haar uitgenodigd om spaghetti te komen eten. Zonder zaklamp kom je hier ’s nachts nergens dus ik liep met haar mee naar boven, en daar waren net Kim en haar gast aangekomen, dus liep weer met hun mee terug naar beneden. De eerste nacht logeerde ze bij mij in het huisje, en de volgende dag ging ze naar een ander huisje. Van maandag tot en met woensdag hebben we van alles met de paarden gedaan, samen gekookt en gegeten. Maandag was ik weer even langs Marly gegaan want ik doe hier tegenwoordig niet meer aan siësta’s, omdat ik ’s nachts gewoon heel veel slaap. Dus ga nu in de siësta’s andere dingen doen. Ik kwam daar en er zaten nog wat andere mensen, waaronder één naakt, want zo gaat dat bij de rainbow’s. Iedereen accepteert iedereen hoe die is, wat diegene denkt of wat diegene draagt. Dus ook als je niks draagt. Ik weet niet hoe ze het doen als ze iemand echt niet kunnen uitstaan, want kan me voorstellen dat je echt niet iedereen aardig vind. Denk dat ze dan gewoon weg lopen en hun niet in hun energie toe laten. Ik sprak een man waar Robin ook wel contact mee had hier en die zei dat Robin op de boot zat. (Hij heeft wel internet in ze huisje en woont aan het begin van het dorpje). Ja ik heb geen internet hier, en hij heeft geen telefoon. Dan word communiceren erg lastig. Maar was blij om te horen dat hij de boot had gehaald. We dronken nog wat zelf gemaakte kruiden thee en toen kwamen er wat muziek instrumenten. Een volgens mij Ierse trommel, een fluit, een samba bal en nog wat dingen waar ik de naam niet van weet maar waar wel leuke klanken uit kwamen. Dus toen gingen we met ze alle muziek maken en een vrouw zong af en toe wat. Ja ik ga natuurlijk niet mee zingen, want iedereen weet hoe mooi ik kan zingen en voor je het weet ben ik beroemd hier, dus ging verder op de fluit, en liet m’n stembanden voor wat ze waren. Toen was het tijd om de paarden weer eten te geven en daarna ging ik met Kim en haar gast eten. Toen nog even wat gelezen in het kaarslicht, en toen was het alweer tijd om te slapen. Sinds Robin weg is laat ik de katten van de buren altijd binnen. Robin was allergisch en zo ben ik niet alleen. Pepe de kat waar Kim voor zorgt en Ling Ling, waar Kim eigenlijk ook voor zorgt maar die is van de andere buurman maar die doet niet veel met ze kat. Het zijn lekkere deugnieten dus moet al het eten ’s nachts achter slot en grendel doen anders is het de volgende ochtend weg. Afgelopen woensdag hebben we met ze drieën weer een mooie buitenrit gemaakt en heb ik ’s avonds tortilla gemaakt. Tussendoor lanterfanter ik wat, verken de buurt, speel met de katten, lees wat, doe de afwas, ruim een beetje op of maak paadjes, knip de struiken en weet ik veel wat nog meer. Het verbaast me dat ik mezelf zo goed kan vermaken zonder computer of tv. Ling Ling is nog maar een jaar oud en aangezien hij nooit binnen was, weet hij niet dat je binnen niet mag poepen. Ik zag hem bezig met de mat op de grond en had geen idee wat ie aan het doen was, totdat ie ze staart omhoog deed en eens even lekker ging zitten poepen. Daarna deed ie net alsof hij in de aarde had gepoept en maakte ze zogenaamde kuiltje weer dicht met ze pootjes. Stinken dat het deed, dus kokhalzend met wat plastic handschoentjes en heel veel wc papier had ik ze poepje opgeruimd. Donderdag ochtend werd ik al vroeg wakker en voelde dat het puntje van me matras nat was. Ik dacht nee hè, heeft die kat nou precies op het puntje van me matras zitten plassen? Maar keek toen omhoog, en jawel mijn dak lekte! En anderhalve meter de andere kant op ook. Dus heb toen wat potjes en pannen neergezet. Toen weer in de regen naar de paarden gegaan, en gingen toen met ze drieën in mijn huisje ontbijten. (Het huisje waar ik in zit is het grootst dus het meest praktisch om met ze alle te zitten). De vrouw die te gast was stelde voor om ’s middags naar het dorp te gaan en ons te trakteren op een lunch, omdat het toch de hele dag zou gaan regenen. Dus in de tussen tijd heb ik mijn lekkende dak nog eens goed bestudeerd, en heb doormiddel van plastic zakken een soort systeem gemaakt, dat al het water op één punt in een grote emmer komt. En het werkt. ’S Avonds heb ik nog een zeil over het dak buiten gedaan, maar weet niet zeker of dat heeft geholpen. Vast wel een beetje. Heb afgelopen nacht geen oog dicht gedaan, want overal drupt het. En werd af en toe wakker en moest dan toch even kijken of mijn systeem nog wel werkte. En ja, mijn systeem werkte erg goed, dus heb toen wat wc papier in me oren gedaan en heb toen nog een paar uurtjes kunnen slapen. Kim moest al vroeg haar gast weer terug brengen naar het vliegveld in Malaga dus heb vanmorgen de paarden weer ontbijt gegeven. Het onweerde heel eventjes en het leek of het glas uit me raam ging vallen. Toen ik bij de paarden geweest was ging het alweer minder hard regenen en was het eventjes droog. Ik heb toen voor het eerst geprobeerd om m’n hout kacheltje aan te krijgen. Ik weet dat papa altijd eerst wat kranten neerlegt, dat wat kleine stukjes hout en dan een groot stuk hout. Dus dat deed ik ook. Eerst lukte het niet dus gooide nog wat lege wc rollen en een half doosje lucifers in, en daarna begon het toch echt op een vuurtje te lijken. Toen klopte één van de buurmannen op de deur, en die controleerde de houtkachel en zette hem recht. Hij was op zoek naar hout en hakte voor mij ook nog wat stukjes. Het is nu droog en de zon kwam net zelfs weer even kijken. De buurman vertelde dat als het geregend heeft en de wolken trekken weg dat het dan erg koud kan worden, vandaar dat hij op zoek was hout. Volgens de Spaanse Piet Paulusma gaat het nu weer mooier weer worden, en de twee regen dagen zitten er op. Dus hoop dat alles snel opdroogt zodat ik het dak kan maken, want ook al was het een leuke bezigheid met al die potjes en pannetjes, ik heb toch liever een droog en warm huisje van de winter. Niets is zo veranderlijk als het weer. Zeker hier niet. Op het ene moment loop ik hier met een trui, en het andere moment loop ik weer de hele middag in een t-shirtje. Stond op 1 november om drie uur ’s middags zelfs nog in de rivier in me bikini, en zit nu weer met een lange broek en dikke trui. Op het moment dat ik in me bikini in de rivier stond, liep er net een geiten herder met ze 50 geiten langs. Elke dag zie ik weer nieuwe dingen en geniet ik weer volop van de natuur. Het is weer droog dus ga buiten weer even lanterfanteren en kijken hoe het met de paarden is. Ajuu!